Αυτό που κάνει την Νοτιοανατολική Ασία ελκυστική ως ένα είδος ασφαλούς ζώνης δασμών βασίζεται κυρίως σε φθηνότερη εργασία και καλές εμπορικές συμφωνίες. Τα κόστη εργασίας σε μεγάλο μέρος της περιοχής τείνουν να είναι περίπου το ήμισυ από αυτά που είναι στην Κίνα, δίνοντας στους κατασκευαστές χώρο για να διατηρήσουν τα περιθώρια κέρδους τους άθικτα, ακόμη και όταν ανταγωνίζονται παγκοσμίως. Η περιοχή έχει επίσης κάποιες αρκετά σταθερές εμπορικές συμφωνίες. Πάρτε για παράδειγμα την AFTA και την RCEP. Αυτές οι συμφωνίες βοηθούν στην μείωση των δασμών και ενθαρρύνουν περισσότερο εμπόριο μεταξύ γειτονικών χωρών, πράγμα που σίγουρα βοηθά τις τοπικές επιχειρήσεις να παραμείνουν μπροστά στο παιχνίδι. Οι εταιρείες που ξέρουν πώς να λειτουργούν με αυτά τα πλαίσια εμπορίου συχνά αποταμιεύουν χρήματα σε όλα, από την προμήθεια υλικών μέχρι τις καθημερινές λειτουργίες, καθιστώντας τη Νοτιοανατολική Ασία όχι μόνο φθηνότερη αλλά και πιο έξυπνη για να λειτουργήσει μια επιχείρηση
Η Νοτιοανατολική Ασία βρίσκεται ακριβώς εκεί όπου διασταυρώνονται όλες οι κύριες ναυτιλιακές γραμμές, κάτι που εξηγεί γιατί έχει γίνει ένα τόσο σημαντικό σημείο για το διεθνές εμπόριο. Η κοντινή της απόσταση από τη Νότια Κίνα και τα στενά του Μαλάκκα σημαίνει πως τα πλοία μπορούν να μεταφέρουν εμπορεύματα πολύ πιο γρήγορα από ό,τι αν χρειαζόταν να περνούν από άλλες διαδρομές. Για επιχειρήσεις που θέλουν να διαθέσουν προϊόντα στις ασιατικές αγορές ή πέρα από τον Ειρηνικό, αυτή η περιοχή δρα περίπου ως ένας κεντρικός πίνακας διανομής. Γι' αυτό τον λόγο, πολλές μεγάλες εταιρείες εγκαθίστανται εδώ όταν θέλουν να απλοποιήσουν τις εφοδιαστικές τους αλυσίδες. Πάρτε για παράδειγμα τη Σιγκαπούρη, η οποία έχει γίνει ουσιαστικά ο βασιλιάς των αποθηκών της περιοχής, χάρη στις εξαιρετικές εγκαταστάσεις του λιμανιού της και στις φιλικές προς τις επιχειρήσεις πολιτικές. Όλοι αυτοί οι παράγοντες μαζί κάνουν την περιοχή ιδανική για τη γρήγορη μετακίνηση εμπορευμάτων, και ειλικρινά, αυτή η διάταξη βοηθάει τις τοπικές οικονομίες να αναπτύσσονται σταθερά με την πάροδο του χρόνου, χωρίς πολλές δυσκολίες στη διαδρομή.
Η Νοτιοανατολική Ασία έχει γίνει κάποιο είδος ζώνης χωρίς φόρους κυρίως επειδή οι κυβερνήσεις επενδύουν συνεχώς στις πύλες τους. Αρκεί να δούμε μόνο το Βιετνάμ που σχεδιάζει σχεδόν 25 δισεκατομμύρια δολάρια αποκλειστικά για παράκτιες εγκαταστάσεις μέχρι το 2028. Η ολόκληρη περιοχή αναμένεται να δαπανήσει περίπου 80 δισεκατομμύρια δολάρια συνολικά για τη βελτίωση των λιμανιών και των προβλητών τα επόμενα χρόνια, με στόχο να μπορεί να επεξεργάζεται περισσότερα φορτία πιο γρήγορα. Η βελτιωμένη υποδομή των λιμανιών σημαίνει ότι τα πλοία περιμένουν λιγότερο και οι εταιρείες εξοικονομούν πραγματικά χρήματα, κάτι που εξηγεί γιατί τόσοι πολλοί κατασκευαστές σκέφτονται να μεταφέρουν εδώ τις δραστηριότητές τους από την Κίνα. Τα οδικά δίκτυα και οι σιδηροδρομικές συνδέσεις βελτιώνονται επίσης, κάτι που καθιστά πραγματικά αποτελεσματική τη λειτουργία εκείνων των υπερσύγχρονων λιμανιών όταν τα εμπορεύματα πρέπει να μεταφερθούν στην ενδοχώρα. Όλες αυτές οι επενδύσεις μεταμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι επιχειρήσεις διασυνοριακά, δημιουργώντας ευκαιρίες που δεν υπήρχαν προηγουμένως για τόσο τις τοπικές οικονομίες, όσο και για τους διεθνείς εμπόρους που αναζητούν φθηνότερες εναλλακτικές.
Οι χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στα υποδομικά τους συστήματα και στις εφοδιαστικές αλυσίδες, κάτι που επηρεάζει σημαντικά την αποτελεσματικότητα των εφοδιαστικών τους δικτύων. Για παράδειγμα, οι δρόμοι - περίπου μόλις το 30% αυτών στο ASEAN είναι πραγματικά αντάξιοι, με αποτέλεσμα η μεταφορά εμπορευμάτων να γίνεται πρόκληση ως προς την εμπρόθεσμη παράδοση. Οι κακές συνθήκες των οδών δημιουργούν πολλούς εμποδισμούς που προκαλούν καθυστερήσεις και αυξάνουν τα κόστη για τις επιχειρήσεις, οι οποίες προσπαθούν να φτάσουν στο επίπεδο που έχει επιτύχει η Κίνα με τα δίκτυα εφοδιασμού της. Η επίλυση αυτού του χάους δεν είναι μόνο σημαντική, είναι απολύτως απαραίτητη, αν η περιοχή θέλει να διατηρήσει τις εφοδιαστικές της αλυσίδες αποτελεσματικές. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι σοβαρές επενδύσεις σε καλύτερους δρόμους και γέφυρες, καθώς και πιο έξυπνες λύσεις στον τομέα της εφοδιαστικής που θα μπορούν να ανταποκρίνονται στις περιφερειακές ιδιαιτερότητες, χωρίς να επιβαρύνουν υπερβολικά τον προϋπολογισμό.
Πολλοί τομείς της βιομηχανίας σε όλη τη Νοτιοανατολική Ασία εξαρτώνται ακόμα σε μεγάλο βαθμό από εξαρτήματα και υλικά που προέρχονται από την Κίνα, γεγονός που καθιστά τη διαχείριση των δικών τους εφοδιαστικών αλυσίδων αρκετά δύσκολη. Όταν κάτι πάει στραβά στην παγκόσμια αγορά, όπως συνέβη με την έλλειψη ημιαγωγών το 2021, αυτές οι εταιρείες πλήττονται σκληρά, επειδή δεν διαθέτουν πολλές εναλλακτικές λύσεις. Έτσι, η αναζήτηση τρόπων για εξάπλωση των πηγών προμήθειας γίνεται ιδιαίτερα σημαντική. Κάποιες επιχειρήσεις έχουν ήδη αρχίσει να συνεργάζονται με προμηθευτές που βρίσκονται πιο κοντά στη χώρα τους ή ακόμα και εντός των συνόρων τους. Αυτή η προσέγγιση βοηθά στη δημιουργία πιο δυνατών δικτύων προμηθειών, τα οποία μπορούν να αντέχουν καλύτερα τα απρόοπτα από ό,τι πριν. Για παράδειγμα, αυτοκινητοβιομηχανίες στην Ταϊλάνδη συνεργάζονται πλέον με εταιρείες επεξεργασίας μετάλλων της περιοχής, αντί να βασίζονται αποκλειστικά σε εισαγωγές από το εξωτερικό.
Η έλλειψη ενιαίων κανονισμών στην ASEAN δημιουργεί προβλήματα στις επιχειρήσεις που επιχειρούν να λειτουργήσουν σε όλη την περιοχή. Διαφορετικές χώρες επιβάλλουν διάφορους τέλη, διαχειρίζονται τον τελωνιακό έλεγχο με τον δικό τους τρόπο και έχουν εντελώς διαφορετικούς νόμους για την εργασία. Αυτές οι διαφορές επηρεάζουν σημαντικά τον προϋπολογισμό συμμόρφωσης και επιβραδύνουν τις καθημερινές επιχειρησιακές διαδικασίες. Αν οι χώρες της ASEAN μπορούσαν να συνεργαστούν καλύτερα όσον αφορά τους κανονισμούς, θα ανοίγονταν πολλές ευκαιρίες με την πάροδο του χρόνου. Το εμπόριο μεταξύ των κρατών-μελών θα γινόταν πολύ πιο εύκολο, και η διαχείριση των εφοδιαστικών αλυσίδων διασυνοριακά δεν θα ήταν πια τόσο δύσκολη. Για τις εταιρείες που εξετάζουν την Νοτιοανατολική Ασία ως μια περιοχή για να μεταφέρουν την παραγωγή τους από την Κίνα, η επίλυση αυτών των κανονιστικών θεμάτων δεν είναι απλώς επιθυμητή, αλλά απολύτως απαραίτητη, ώστε η περιοχή να μπορέσει να λειτουργήσει ως μια βιώσιμη εναλλακτική βάση παραγωγής.
Το Βιετνάμ έχει γίνει αρκετά δυνατό στις εξαγωγές τελευταία, κερδίζοντας περίπου 19 δισεκατομμύρια δολάρια αμερικανικά εμπορικό πλεόνασμα πίσω το 2022 κυρίως επειδή οι βιομηχανίες τους δεν σταματούν να λειτουργούν σε πλήρη ταχύτητα. Η αυξανόμενη φήμη της χώρας ως προορισμός για μεταφορά επιχειρήσεων από την Κίνα σημαίνει ότι συνεχώς ρέουν ξένα χρήματα, ιδιαίτερα στην παραγωγή ηλεκτρονικών ειδών και ρούχων. Όμως υπάρχει και ένα μειονέκτημα. Όλη αυτή η ταχεία ανάπτυξη θέτει ερωτηματικά για το αν το Βιετνάμ μπορεί να διατηρήσει τον ρυθμό του χωρίς να δημιουργήσει προβλήματα στο μέλλον. Ορισμένοι οικονομολόγοι επισημαίνουν ότι αν τα πράγματα συνεχίσουν να αναπτύσσονται με αυτόν τον ρυθμό χωρίς τους κατάλληλους ελέγχους, οι τιμές μπορεί να αρχίσουν να αυξάνονται ανεξέλεγκτα μέσα στη χώρα. Αυτό θα δυσκόλευε σίγουρα τα πράγματα για όποιον σκέφτεται να επενδύσει σοβαρά στο Βιετνάμ μακροπρόθεσμα. Αν το Βιετνάμ θέλει να παραμείνει στην κορυφή, θα πρέπει να βρει τρόπους να διαχειριστεί όλες αυτές τις εισερχόμενες επενδύσεις, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να αποφεύγεται η πίεση στους ντόπιους πολίτες από την αύξηση του κόστους ζωής.
Η Ταϊλάνδη έχει γίνει σημαντικός παίκτης στην παραγωγή χάρη στις καλά ανεπτυγμένες βιομηχανικές ζώνες που προσελκύουν μεγάλα ονόματα της βιομηχανίας, ειδικά στον αυτοκινητοβιομηχανικό τομέα. Οι ειδικές οικονομικές περιοχές φέρνουν σταθερές επενδύσεις στη χώρα και βοηθούν στη διατήρηση της οικονομικής σταθερότητας. Πρόσφατα, η Ταϊλάνδη στρέφεται προς την παραγωγή ηλεκτρικών οχημάτων, προσπαθώντας να προβαδίσει στον αγώνα για πρωτοπόρες τεχνολογίες. Η επιδίωξη της παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων βγάζει νόημα, δεδομένης της μεγάλης παγκόσμιας ζήτησης για πιο καθαρές μεταφορικές λύσεις, αν και υπάρχουν σίγουρα εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν. Αν η Ταϊλάνδη θέλει να αξιοποιήσει στο έπακρο τη βιομηχανική της υποδομή, πρέπει να δουλέψει πιο σκληρά για να προσελκύσει startups τεχνολογίας και κέντρα καινοτομίας να εγκατασταθούν εδώ. Ο στόχος θα έπρεπε να είναι η μεταμόρφωση από απλώς μια θέση παραγωγής σε πραγματικό κέντρο όπου αναπτύσσονται και δοκιμάζονται νέες τεχνολογίες.
Το Βιετνάμ και η Ταϊλάνδη επεκτείνουν γρήγορα τις εγχώριες βιομηχανικές δραστηριότητές τους, ωστόσο αυτή η πρόοδος συνοδεύεται από σοβαρά θέματα βιωσιμότητας. Η ταχεία βιομηχανική ανάπτυξη απειλεί τα οικοσυστήματα και στις δύο χώρες, ιδιαίτερα στις περιοχές γύρω από τα μεγάλα βιομηχανικά κέντρα. Οι βιομηχανικοί παραγωγοί αντιμετωπίζουν πραγματικές προκλήσεις στην προσπάθεια να διατηρήσουν χαμηλά τα κόστη παραγωγής, ενώ ταυτόχρονα μειώνουν τις εκπομπές από τα εργοστάσια. Πολλές προοδευτικές επιχειρήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει να υιοθετούν φωτοβολταϊκά πάνελ, προγράμματα ανακύκλωσης και πιο καθαρές μεθόδους παραγωγής για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά αυτά τα προβλήματα. Η μετάβαση σε πράσινες πρακτικές δεν αποτελεί πλέον απλώς τήρηση των διεθνών περιβαλλοντικών στόχων, αλλά γίνεται απαραίτητη ώστε οι οικονομίες αυτές να μπορέσουν να αναπτυχθούν χωρίς να εξαντλούν τα δάση, τους ποταμούς και την ποιότητα του αέρα. Καθώς η βιομηχανική παραγωγή αναμένεται να διπλασιαστεί μέσα σε πέντε χρόνια, οι υπεύθυνοι για τη λήψη αποφάσεων στο Χανόι και τη Βαγκοκ πρέπει να θέσουν τη βιωσιμότητα στον πυρήνα των οικονομικών τους σχεδίων, τώρα περισσότερο από ποτέ.
Πρόσφατα, η αμερικανική κυβέρνηση έχει εστιάσει πιο προσεκτικά στον τρόπο που χώρες διαχειρίζονται τις εμπορικές τους πρακτικές, ιδιαίτερα όσον αφορά την περιφρόνηση των δασμολογικών κανόνων. Αυτή η αυστηρότερη εποπτεία δημιουργεί πραγματικά προβλήματα για τους εξαγωγείς από τη Νοτιοανατολική Ασία, οι οποίοι χρησιμοποιούν διάφορα κόλπα για να αποφύγουν την πληρωμή πρόσθετων τελών στα εμπορεύματα που εισάγονται στην Αμερική. Οι νέοι κανόνες που εφαρμόζονται μπορεί να αυξήσουν τα έξοδα των εταιρειών απλώς για να συμμορφωθούν με τη νομοθεσία, γεγονός που σημαίνει πως πολλές επιχειρήσεις θα χρειαστεί να επανεξετάσουν από πού προμηθεύονται τα υλικά τους και πώς μεταφέρονται τα προϊόντα τους διαμέσου των συνόρων. Οι εταιρείες πρέπει πραγματικά να προσαρμοστούν αν θέλουν να συνεχίσουν να πωλούν προϊόντα στην αμερικανική αγορά, χωρίς να χάνουν έδαφος απέναντι στους ανταγωνιστές τους. Η κατάσταση συνολικά δείχνει πως η ύπαρξη προσαρμοστικών εφοδιαστικών αλυσίδων δεν είναι πια απλώς επιθυμητή, αλλά αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορεί κανείς να ανταποκριθεί στις διαρκώς μεταβαλλόμενες κανονιστικές απαιτήσεις που φαίνεται να προκύπτουν κάθε λίγους μήνες.
Αν η Νοτιοανατολική Ασία αντιμετωπίσει καθολικούς δασμούς μεταξύ 10% και 20%, οι οικονομίες της περιοχής θα μπορούσαν να υποστούν αρκετά σοβαρές επιπτώσεις. Αυτού του είδους οι δασμοί έχουν την τάση να αυξήσουν τις τιμές που πληρώνουν οι καταναλωτές για εισαγόμενα εμπορεύματα, κάτι που μπορεί να επιβραδύνει σημαντικά την οικονομική ανάπτυξη και να κάνει τους τοπικούς κατασκευαστές να φαίνονται λιγότερο ανταγωνιστικοί παγκόσμια. Οι κλάδοι παραγωγής και ηλεκτρονικών είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι, καθώς βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές προϊόντων στο εξωτερικό. Έχουμε ήδη δει παρόμοιες καταστάσεις, όπου εταιρείες έχασαν έδαφος σε διεθνείς αγορές μετά από ξαφνικές αλλαγές στους δασμούς. Για τις επιχειρήσεις που προσπαθούν να παραμείνουν προνοητικές, η κατανόηση του πώς αυτοί οι δασμοί θα επηρεάσουν τις εφοδιαστικές αλυσίδες γίνεται ολοένα και πιο σημαντική. Οι εταιρείες χρειάζεται να αρχίσουν να σκέφτονται πλέον πιθανές λύσεις και εναλλακτικές στρατηγικές, προτού τα προβλήματα γίνουν πολύ μεγάλα για να τα αντιμετωπίσουν.
Οι χώρες του ASEAN αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη διαχείριση των διπλωματικών τους σχέσεων, καθώς οι εντάσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας εντείνονται, κάτι που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το εμπόριο σε ολόκληρη την περιοχή. Η διατήρηση ουδετερότητας παραμένει σημαντική, εάν θέλουν να συνεχίσουν να προσελκύουν επενδύσεις και να διατηρούν το ενδιαφέρον των επιχειρήσεων από το εξωτερικό. Καθώς οι σχέσεις γίνονται ολοένα και πιο πολύπλοκες, η ύπαρξη συνεπών εμπορικών πολιτικών βοηθά στη μείωση των κινδύνων που προκύπτουν από πολιτικές διενέξεις. Όταν τα έθνη εργάζονται μαζί για κοινές στρατηγικές, ενδυναμώνονται οι θέσεις τους και καθιστούν ολόκληρη την περιοχή πιο οικονομικά σταθερή κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου.
EN
Hot News
